Φετίχ με Ενέσεις και BDSM

[InfernalMedical]

Έχοντας εμπειρία πάνω στο θέμα, θα ήθελα να σας μιλήσω για το φετίχ των ενέσεων, τις εμπειρίες μου για αυτό και τις γνώσεις που απέκτησα από την αναζήτησή μου.

Σημείωση: Θα ήθελα να τονίσω στην αρχή του μηνύματος (όπως κάνω ξανά και στο τέλος), ότι δεν παροτρύνω κανέναν να ασχοληθεί με το θέμα, διότι προφανώς έχει κινδύνους! Επίσης δεν είμαι ιατρός, ούτε έχω σπουδές νοσηλευτικής. Αν κάποιος ενήλικος θέλει να ασχοληθεί με ιατρικά φετίχ, ας συμβουλευτεί μόνον κάποιον που έχει σπουδές στην ιατρική!! Επίσης η χορήγηση φαρμακευτικών σκευασμάτων χωρίς λόγο είναι λανθασμένη πράξη, και όσοι το κάνουν αναλαμβάνουν πλήρως την ευθύνη των πράξεών τους και φρόντισαν να ενημερωθούν για πιθανούς κινδύνους. Εγώ δεν ευθύνομαι για τίποτα αν κανένας επηρεαστεί από τις εμπειρίες και τις γνώσεις που παραθέτω! Προσοχή και να σκέφτεστε με την λογική!

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν...

Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, που τους αρέσει να τους κάνουν ενέσεις στον πισινό αφού ερεθίζονται σεξουαλικά από αυτή την πράξη. Ο γλουτός είναι και ερωτογενής περιοχή, έτσι ο πόνος και η διέγερση από την εισαγωγή της βελόνας καθώς και το τοπικό τσούξιμο που προξενούν τα διάφορα φάρμακα κατά την διάρκεια της χορήγησης, αφυπνίζουν την ερωτική επιθυμία σε ορισμένους και ορισμένες.

Ίσως δεν έχει νόημα να αναλύσω τους ψυχολογικούς λόγους δημιουργίας αυτού του φετίχ, προφανώς και αυτό έχει κοινή ρίζα δημιουργίας και κοινό μηχανισμό με άλλα φετίχ. Αλλά για να το κατανοήσετε καλύτερα θα σας πω μερικά λόγια για την περίπτωσή μου.

Μου δημιουργήθηκε στην παιδική ηλικία όταν μια μικρή και όμορφη νοσοκόμα έπρεπε να μου κάνει με το ζόρι κάποια ένεση κατά την διάρκεια της παραμονής μου στο νοσοκομείο.

Συγκεκριμένα, έπρεπε να κάνω μια χειρουργική επέμβαση και η διαδικασία της προνάρκωσης απαιτούσε να μου κάνουν μια ηρεμιστική χαλαρωτική ένεση πριν με πάρουν για το χειρουργείο. Όπως καταλαβαίνετε αυτή η ένεση ήταν υποχρεωτική και δεν υπήρχε τρόπος να την αποφύγω, αφού η επέμβαση έπρεπε να γίνει.

Αφού έβγαλαν έξω από το δωμάτιο του νοσοκομείο τους γονείς μου, ήρθαν μέσα δυο νοσοκόμες και μου ζήτησαν να γυρίσω μπρούμυτα και να κοιτάω προς τα αριστερά, χωρίς όμως να μου πουν τον λόγο. Εγώ όμως είδα ότι στο δίσκο που είχαν βρισκόταν μια σύριγγα, βαμβάκι, οινόπνευμα και κατάλαβα ότι θέλουν να μου κάνουν ένεση! Έτσι άρχισα να κλαίω και να φωνάζω ότι δεν θέλω ένεση. Αυτές αναγκάστηκαν να φωνάξουν ακόμα μία νοσοκόμα μέσα. Αφού προσπάθησαν να με καλοπιάσουν και αφού είδαν ότι δεν έπαιρνα από λόγια όσο γλυκά και αν μου μιλούσαν, με γύρισαν μπρούμυτα, με κράτησαν οι δύο νοσοκόμες γερά, ενώ η τρίτη νοσηλεύτρια μου κατέβασε την πιτζάμα και το εσώρουχο, και μου έκανε την ενδομυϊκή ένεση στον κώλο. Έτσι ολοκληρώθηκε το στάδιο της προνάρκωσης που ήταν απαραίτητο πριν με πάρει το φορείο προς το χειρουργείο. Εγώ ήμουν 7 χρονών τότε και πολύ λεπτό και αδύναμο παιδάκι, οπότε δεν μπόρεσα να φέρω αντίσταση στις νοσοκόμες, οι δύο που με κράτησαν τις θυμάμαι να ήταν μεγάλης ηλικίας και παχουλές ενώ αυτή που μου έκανε την ένεση ήταν νεαρή και την θυμάμαι απλά ως όμορφη (εννοείται ότι δεν θυμάμαι τώρα τα χαρακτηριστικά του προσώπου της).

Φυσικά το φετίχ με τις βαθειές ενδομυϊκές γλουτιαίες ένεσεις δεν μου δημιουργήθηκε σαν ιδέα τότε, όχι βέβαια! Ήμουν πολύ μικρός για να σκεφτώ τέτοια πράγματα. Όμως περνώντας τα χρόνια και φτάνοντας στην εφηβεία άρχισα να φαντασιώνομαι ερωτικά νοσοκόμες να μου κάνουν με το ζόρι ενέσεις στον πισινό και να αναπαράγω στο μυαλό μου το γεγονός που μου συνέβη στο νοσοκομείο!!! Επίσης, όταν έβλεπα στην τηλεόραση ταινίες με νοσηλεύτριες να κάνουν σε κάποιον ένεση, ερεθιζόμουν. Χρειάστηκαν χρόνια για να ενεργοποιηθεί η ιδέα λοιπόν, αλλά υπήρχε χαραγμένη στο μυαλό μου με κάποιον τρόπο!

Αρκετές φορές μπορεί να μου έκαναν μικρό εμβόλια στα χέρια, πηγαίνοντας στην παιδίατρο, αλλά αυτό δεν το συσχετίζω καθόλου με το φετίχ, παρόλο που και εκεί ήμουν αντιδραστικός. Ως ρίζα πάντα βρίσκω και θυμάμαι εκείνη την «τραυματική εμπειρία» στο νοσοκομείο, επειδή ήταν πολλές γυναίκες που μου επιβλήθηκαν με το ζόρι, στην ουσία με ξεβράκωσαν, και μου κάρφωσαν την βελόνα στον γλουτό που είναι ερωτογενής περιοχή όπως ανακάλυψα μεταγενέστερα.

Φυσικά έπαιξε ρόλο που την μία από αυτές όπως είπα την θεώρησα γλυκιά κοπέλα. Αυτή η «τραυματική εμπειρία» ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει για το καλό της υγείας μου, οπότε δεν κατηγορώ φυσικά τις νοσοκόμες για τον τρόπο που μου έκαναν την ένεση με το ζόρι. Έκαναν το σωστό, διότι αν με έστελναν κατευθείαν στο χειρουργείο χωρίς ηρεμιστική ένεση, προφανώς θα φρίκαρα και θα δημιουργούσα φασαρία στην διαδικασία της θεραπείας μου (το στάδιο της προνάρκωσης νομίζω ότι εφαρμόζεται και σε ενήλικες ασθενείς, είναι μια τυπική διαδικασία).

Αφού πέρασαν τα χρόνια, έπειτα την περίοδο που ήμουν φοιτητής σε άλλη πόλη, το φετίχ έγινε αληθινό όταν σε σχέση που είχα με μια κοπέλα της είπα για το φετίχ και ότι θα ήθελα να φορούσε μια στολή νοσοκόμας και να μου έκανε ένεση στους γλουτούς πριν κάνουμε έρωτα! Στην αρχή φοβόταν να παίξει με τέτοια πράγματα, αλλά στο τέλος δέχθηκε, αφού πήρε όμως πρώτα «πληροφορίες» με πλάγιο τρόπο από μια γνωστή της που σπούδαζε νοσηλευτική (της είπε ότι δήθεν ήθελε να μάθει για να κάνει ενέσεις στην μητέρα της...)! Έτσι έμαθε τα βασικά που χρειάζεται να ξέρει κανείς για το πώς γίνεται μια ενδομυϊκή ένεση. Ταυτόχρονα την συμβούλεψε ότι πριν αρχίσει να κάνει ενέσεις με κάποιο φάρμακο, είναι σοφό να κάνει εξάσκηση με φυσιολογικό ορό που στην ουσία είναι απλό αποστειρωμένο νερό που ενδείκνυται ακόμη και για ενδοφλέβια χορήγηση, οπότε είναι πλήρως ασφαλές.

Έτσι λοιπόν είχαμε ότι μας χρειαζόταν! Αγοράσαμε σύριγγες, φυσιολογικούς ορούς σε αμπούλες, λευκό οινόπνευμα, βαμβάκι, μια νοσοκομειακή ρόμπα και άρχισα να γίνομαι το πειραματόζωό της!! Επάνω σε μένα έμαθε να κάνει τέλειες ενέσεις. Και απολαμβάναμε το παιχνίδι ρόλων που παίζαμε. Αυτή ήταν η νοσηλεύτρια/γιατρός που με εξέταζε, έπρεπε για την θεραπεία μου να μου κάνει ενέσεις, κι εγώ ήμουν ο ασθενής που δεν ήθελε τις ενέσεις αλλά στο τέλος τις δεχόταν!! Έτσι φτάσαμε να μου κάνει κάθε φορά ακόμη και Δέκα ενέσεις με φυσιολογικό ορό! Πέντε στον κάθε γλουτό.

Στην πορεία της ζωής μου, απέκτησα τις επόμενες εμπειρίες μου όταν σε μια ιστοσελίδα αφιερωμένη στο φετίχ των ενδομυϊκών ενέσεων στους γλουτούς, υπήρχαν αγγελίες με ανθρώπους που έψαχναν άλλο άτομο για να ικανοποιήσουν τα γούστα τους!! Αισθάνομαι τυχερός διότι γνώρισα από εκείνη την σελίδα μια γυναίκα η οποία μάλιστα έχει σπουδές στον τομέα της υγείας! Το να βρεις μια επαγγελματία στον τομέα της υγείας που να έχει το ίδιο φετίχ με σένα είναι σαν να πιάνεις το Joker θα έλεγα. Σε αυτήν αρέσει να δέχεται ενέσεις και να κάνει σε άλλους, ενώ εγώ επιθυμώ να παίζω μόνο τον ρόλο του ασθενή και να δέχομαι μόνο. Είμαι μόνο μαζόχας.

Με αυτή την γλυκιά γυναίκα πήγε το φετίχ ένα βήμα παρακάτω! Στις εμπειρίες που είχα με την πρώτη κοπέλα, οι ενέσεις με φυσιολογικό ορό δεν πονούσαν, το μόνο που καταλάβαινα ήταν το τσίμπημα της βελόνας και τίποτα άλλο. Όμως ως μαζόχας που είμαι, μου αρέσει ο πόνος! Και έτσι η δεύτερη κοπέλα, γνωρίζοντας περισσότερα πάνω στο θέμα, μου έκανε ενέσεις με Υπέρτονο Διάλυμα το οποίο είναι διάλυμα αλατόνερου με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι, μεγαλύτερη από την αντίστοιχη συγκέντρωση που φυσιολογικά έχουμε στο σώμα μας. Οπότε όταν το εισάγεις στο σώμα νιώθεις ένα ισχυρό τσούξιμο.

Επίσης μου έκανε ενέσεις με βιταμίνη Β12 στον κώλο! Συγκεκριμένα μου έκανε τις Articlox και τις Neurobion. Αυτές οι ενέσεις δεν έχουν καθόλου παρενέργειες διότι η Β12 ανήκει στις βιταμίνες του συμπλέγματος Β και απλά αντί να την λάβω από τροφή μου την χορηγούσε με ενδομυϊκή ένεση! Πονάει πολύ αυτή η κατηγορία των ενέσεων και αυτός είναι και ο λόγος που έμαθα ότι τις επιλέγουν όσοι άνθρωποι ασχολούνται με αυτό το φετίχ.

Επιπλέον, μου έκανε παυσίπονες ενέσεις που η τραγική ειρωνεία είναι ότι και αυτές πονούσαν πολύ! Το σκεύασμα λέγεται Apotel. Ο σκοπός ήταν να πονάει, αλλά ταυτόχρονα να μην είναι και βλαβερό για την υγεία. Αυτές οι ενέσεις υπάρχουν και σε χάπια για παράδειγμα και τις κάνουν σε ένεση όσοι έχουν πρόβλημα με το στομάχι τους και δεν μπορούν να λάβουν παυσίπονα χάπια.

Στα τόσα χρόνια που ασχολούμαι ως ενεργός φετιχιστής, έχω ανακαλύψει πολλές ιστοσελίδες για το Injection Fetish, σε αυτές υπάρχουν χιλιάδες φωτογραφίες, εκατοντάδες βίντεο με ενέσεις, γυναίκες και άνδρες που ψάχνουν διακριτικά να βρουν άλλον άνθρωπο για να παίξουν με τις ενέσεις και μετά να κάνουν έρωτα!!! Μάλιστα υπάρχουν και ιστοσελίδες πορνογραφικού υλικού που αφιερώνονται στα ιατρικά φετίχ και στο φετίχ των ενέσεων! Εκεί θα βρει κανείς βίντεο με αληθινές ενέσεις και ολόκληρο σκηνοθετημένο ιατρικό σενάριο. Παρατήρησα ότι σε όλα τα βίντεο γεμίζουν τις σύριγγες από αμπούλες που έχουν ένα κοκκινωπό υγρό. Τέτοιο χρώμα έχουν και οι ενέσεις βιταμίνης Β12 που μου έκανε η φίλη μου, επειδή είναι ακίνδυνες και πονάνε πολύ κατά την χορήγηση είναι η καλύτερη επιλογή. Προφανώς αυτές κάνουν και στα «επαγγελματικά βίντεο» του είδους.

Το φετίχ των ενέσεων μπορεί να ενδιαφέρει πιστεύω και άτομα που ασχολούνται με το BDSM. Για παράδειγμα η αφέντρα μπορεί να υποχρεώσει τον υποτακτικό σκλάβο της να φάει ενέσεις με το ζόρι. Στα πλαίσια του BDSM μπορείς πριν χορηγήσεις το φάρμακο να τρυπήσεις πολλές φορές τον σκλάβο ή την σκλάβα στον πισινό, πχ βάζεις και βγάζεις την βελόνα δημιουργώντας περισσότερο πόνο και στο τέλος πατάς το έμβολο της σύριγγας ώστε το φάρμακο να μπει στον οργανισμό και να αρχίσει να νιώθει έτσι ένα έντονο πόνο/τσούξιμο.

Πιστεύω ότι δεν αφορά μόνο εμάς τους φετιχιστές που μας δημιουργήθηκε σε μικρή ηλικία, αλλά μπορεί να συνδυαστεί με κάθε παιχνίδι υποταγής και πόνου. Άλλωστε είναι γνωστό το Needle Play, το παιχνίδι δηλαδή με βελόνες. Το να σου κάνουν ενδομυϊκή ένεση στον ποπό είναι σαφώς πιο ολοκληρωμένη εμπειρία από το απλό Needle Fetish και δεδομένου ότι σε μας τους άνδρες η φαντασίωση της γυναίκας νοσοκόμας στο σεξ είναι διαδεδομένη, είναι το καλύτερο συνοδευτικό. Γιατί να φοράει η κοπέλα σου μόνο την στολή της νοσοκόμας όταν μπορεί να γίνει μια «αληθινή» νοσοκόμα και να κάνει πιο ζωντανό το παιχνίδι;

Προσοχή όμως! Όλα αυτά, αν δεν ξέρεις τι κάνεις μπορεί να δημιουργήσουν ζημιές στο σώμα! Αυτό το φετίχ απαιτεί να έχεις γνώσεις για το πώς να κάνεις μια ένεση με ασφάλεια. Θα ήταν καθαρή ανοησία αν κάποιος άνθρωπος έπαιρνε μια σύριγγα και άρχισε να κάνει ενέσεις χωρίς να ξέρει!! Σε οτιδήποτε ιατρικό δεν πρέπει να βαδίζουμε ποτέ στα τυφλά, και όταν δεν είμαστε απόλυτα σίγουροι για το τι κάνουμε, δεν πειραματιζόμαστε.

Για παράδειγμα δεν κάνει να βαρέσεις όπου να ναι την ένεση στον κώλο, διότι περνάνε νεύρα του ποδιού από εκεί και αν τα χτυπήσεις θα έχεις πρόβλημα. Όμως αν ξέρεις το που εισάγεις την βελόνα είσαι απόλυτα ασφαλής. Οι νοσοκόμες σχεδιάζουν στον αριστερό ή στο δεξιό γλουτό έναν νοητό σταυρό και στο πάνω εξωτερικό τεταρτημόριο του σταυρού επιτρέπεται μόνο να βάλεις την βελόνα! Εκεί και δεκάδες ενέσεις να φας που λέει ο λόγος δεν θα πάθεις τίποτα.

Επίσης όταν η βελόνα έχει εισαχθεί, πριν πατήσουν το φάρμακο μέσα, τραβάνε ελαφρά το έμβολο της σύριγγας για να δούνε ότι δεν βγάζει αίμα πίσω, αν δούνε αίμα τότε σημαίνει ότι η μύτη της βελόνας βρίσκεται μέσα σε αιμοφόρο αγγείο (αρτηρία ή φλέβα) και πρέπει η βελόνα να βγει και να ξανατρυπήσεις τον ασθενή σε διπλανό σημείο, αυτός είναι γενικός κανόνας διότι υπάρχουν φάρμακα σε ελαιώδη μορφή ή σε μορφή Depot που δεν κάνει να μπουν άμεσα σε αιμοφόρο αγγείο!! Παρόλα αυτά, στις ενέσεις για παράδειγμα με φυσιολογικό ορό ή στις ενέσεις Β12 και να το κάνεις αυτό λάθος δεν πειράζει τόσο πολύ διότι δεν έχουμε να κάνουμε με ελαιώδες φάρμακα, ούτε με μορφή Depot. Όμως είναι σοφό πάντα να κοιτάει κανείς να μην βρίσκεται η μύτη της βελόνας σε αρτηρία ή φλέβα. Άλλωστε η απορρόφηση της βιταμίνης Β12 θα γίνει σωστά μόνο όταν το φάρμακο μπει στους γλουτιαίους μύες, διότι δεν έχει σχεδιαστεί για να λειτουργεί σωστά όταν η βελόνα μπει άμεσα σε κάποιο εσωτερικό αγγείο.

Έχω δει σε επαγγελματικά βίντεο που φτιάξανε εταιρίες για το φετίχ, να κάνουν μερικές φορές λάθος αυτό το βήμα! Κάρφωναν την βελόνα στην «ασθενή» χωρίς να κάνουν έλεγχο αν χτύπησε αιμοφόρο αγγείο, προφανώς το κάνανε από απειρία. Ευτυχώς η ένεση ήταν προφανώς Β12 σε απλή αμπούλα και όχι σε ελαιώδη μορφή, έτσι δεν πάθαιναν τίποτα από αυτό το λάθος, αλλά όταν βγάζανε την βελόνα έβλεπες ότι άρχιζε να τρέχει για λίγα δευτερόλεπτα λίγο αιματάκι (λίγες σταγόνες δηλαδή), που σήμαινε ότι η βιταμίνη πήγε κατευθείαν σε κάποια φλέβα.

Αυτά είναι λοιπόν τα δύο βασικά μυστικά για να γίνει σωστά μια βαθειά ενδομυϊκή γλουτιαία ένεση. Αρχικά να ξέρουμε σε ποιο σημείο του γλουτού θα μπει η βελόνα και δεύτερον να σιγουρευτούμε ότι δεν βρίσκεται η μύτη της βελόνας μέσα σε μεγάλο αιμοφόρο αγγείο (αρτηρία ή φλέβα). Είναι τόσο εύκολο να μάθει κανείς να κάνει ενέσεις, που οι επαγγελματίες νοσοκόμες με λίγη εξάσκηση δεν κάνουν ποτέ λάθος. Τυπικά είναι η πιο απλή ιατρική ρουτίνα.

Αφού πρώτα βρει κάποιος ή κάποια την/τον σύντροφο με την/τον οποία/οποίο θα παίξει αυτό το Medical Fetish, ας δούμε συνοπτικά τι χρειάζεται για να ασχοληθεί κανείς με αυτό το φετίχ:

1) Καταρχάς πρέπει να είναι ενήλικος και καλύτερα πάνω από 24 χρονών (έτσι εκτιμώ εγώ), ώστε να έχει την πνευματική ωριμότητα για το τι κάνει, καθώς επίσης να νιώθει υπεύθυνος για πράξεις και τις επιλογές του.

2) Είναι απαραίτητο να διαβάσει πολύ καλά οδηγίες για το πώς γίνεται με ασφάλεια μια ενδομυϊκή ένεση στον ποπό, δηλαδή στους γλουτούς. Να επαληθεύσει επίσης τις πληροφορίες από ξεχωριστές πηγές και να μην βασίζεται μόνο σε φόρουμ! Καλό θα ήταν να συμβουλευτεί και ανθρώπους που έχουν ιατρικές σπουδές.

3) Να αγοράσει σύριγγες μιας χρήσης και να πει στον φαρμακοποιό ότι προορίζονται για ενδομυϊκή χορήγηση στους γλουτούς, ώστε να του δώσει τις κατάλληλες που έχουν και τις σωστές βελόνες.

4) Να αγοράσει Βαμβάκι και Λευκό Οινόπνευμα που είναι απαραίτητα για την απολύμανση της περιοχής πριν την ένεση.

5) Να αγοράσει το φάρμακο για την ένεση. Είτε φυσιολογικό Ορό σε αμπούλες, είτε, βιταμίνη Β12 σε αμπούλες, είτε απλό παυσίπονο σε αμπούλες. Όλα κοστίζουν πολύ λίγο. Είναι φθηνά! Σχεδόν τζάμπα θα λέγαμε. Με λίγα ευρώ μπορεί να αγοράσει κανείς είτε τα σκευάσματα Articlox ή Neurobion σε ενέσιμες αμπούλες, αυτές αποτελούν βιταμίνες του συμπλέγματος Βήτα. Είτε να αγοράσει τις παυσίπονες ενέσεις Apotel, είτε απλό φυσιολογικό ορό για ενέσιμη χρήση.

6) Να αποκτήσει μια ιατρική στολή νοσοκόμας, σαν αυτές που φοράνε στις απόκριες ή αυτές που βρίσκεις στα Sex Shop, είναι ότι πρέπει για να φοράει η κοπέλα που θα προσποιείται την νοσοκόμα!

Ακόμη, βρήκα τις παρακάτω τρείς σελίδες που λένε στα ελληνικά τον τρόπο με τον οποίο γίνεται με ασφάλεια μια ενδομυϊκή ένεση στον ποπό, ρίξτε μια ματιά στους συνδέσμους:

a) http://marinaapo.wix.com/injections
b) http://www.slideshare.net/NataliaNosileutria/ss-50355820
c) https://www.scribd.com/doc/271463955/Intramuscular-Injections-%CE%95%CE%BD%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CF%85%CF%8A%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%95%CE%BD%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82

Τέλος, θα ήθελα να τονίσω ότι δημιούργησα αυτό το θέμα ώστε απλά να κάνουμε κουβέντα επάνω στο συγκεκριμένο φετίχ. Το μήνυμά μου περιλαμβάνει πληροφορίες που ίσως ενδιαφέρουν άλλους ανθρώπους. Δεν είμαι όμως Ιατρός, δεν είμαι νοσηλευτής, οπότε μην εμπιστεύεστε τα όσα λέω με κλειστά μάτια! Δεν είμαι ειδικός. Αν κάποιος άνθρωπος επηρεαστεί από τις πληροφορίες που έδωσα, να ξέρει ότι κάνει ότι κάνει με δική του ευθύνη μόνο και φυσικά είναι ενήλικος!!! Δεν αναλαμβάνω καμία ευθύνη ούτε είμαι ειδικός στις ιατρικές συμβουλές. Απλά κατέθεσα τις εμπειρίες και τις γνώσεις μου, όμως δεν είμαι αλάνθαστος.

Προσοχή λοιπόν!!! Αυτά τα πράγματα δεν είναι παίξε γέλασε. Υπάρχουν κίνδυνοι. Κάθε ιατρική πράξη χρειάζεται σοβαρότητα και γνώσεις. Επίσης τα ιατρικά σκευάσματα και φάρμακα δεν πρέπει κανονικά να δίνονται στους ανθρώπους χωρίς λόγο και καλό είναι να διαβάζει κανείς τις οδηγίες του κάθε φαρμάκου από την αρχή μέχρι το τέλος. Εγώ δεν παροτρύνω κανέναν να πειραματιστεί με το φετίχ! Πριν κάνει κανείς οτιδήποτε είναι σημαντικό να συμβουλευτεί έναν ειδικό και φυσικά να σέβεστε και να αγαπάτε το σώμα σας, διότι είναι ότι πιο πολύτιμο έχετε!!