Καύση νεκρών

[linos teris]

Εμαθα οτι  εγινε νομοσχεδιο και θα εφαρμοστει και στην χωρα μας αυτο το μετρο.Προσωπικα νομιζω πως ειναι σωστο,να σταματισει κιολας και αυτη η εκμεταλευση της εκκλησιας απο τις κηδειες και τα παρελκομενα.Ετσι και αλλιως ουτε λεφτα για να αγορασης εναν αξιοπρεπη ταφο δεν υπαρχουν πια.

[Altec]

Ωραιος ο Αφρικάνος.Σου βαζω ψηφοφορια,και σου ποσταρω μια αποψη της εκκλησιας.

[Altec]

Η κοινωνία με την καύση των νεκρών προσυπογράφει το τέλος της

Ένας από τους πλέον σεβαστούς μητροπολίτες, ο Μεσογαίας Νικόλαος λέει για την καύση νεκρών απλά και κατανοητά πράγματα..
"Μόλις ο άνθρωπος πεθάνει, το σώμα του γίνεται λείψανο. Τότε αυξάνει και ο σεβασμός μας σ΄αυτό. Το λείψανο αποτελεί την ανάμνηση μιας ιερουργίας που μέσα του επιτελείτο - της σωτηρίας της ψυχής- και την υπόμνηση μιας άλλης που τώρα "αγνώστως" συνεχίζεται έξω από αυτό- της δόξης της ψυχής. Το σώμα δεν περιμένει την καταστροφή του, αλλά την "ετέρα μορφή του"(Μάρκ. ιστ΄12), την αναμόρφωσή του "εις το αρχαίον κάλλος". Αυτή είναι η αιτία που η Εκκλησία προσεγγίζει το σώμα με ιδιαίτερο σεβασμό και αισθήματα ιερά. Δεν καίμε τους ναούς, πολλώ δε μάλλον τους έμψυχους ναούς.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το σώμα είναι κάτι που δεν εγγίζεται και στο οποίο αρνούμεθα κάθε παρέμβαση. Το σώμα είναι το υποκείμενο στη...

φθορά στοιχείο του ανθρώπου Η φυσική φθορά είναι η ισχυρότερη ίσως υπόμνηση της πτωτικής μας φύσεως. Κάθε βίαιη κίνηση που συνηγορεί στη συρρίκνωσή του, προσβάλλει και την ψυχή. Για τον λόγο αυτό, στο σώμα παρεμβαίνουμε μόνο θεραπευτικά, αναστέλλοντας την εξέλιξη της φθοράς, όταν και όδο μπορούμε. Η διαδικασία της πρέπει να είναι εντελώς φυσική και ποτέ εξαναγκασμένη. Την αναλαμβάνει μόνον ό Θεός μέσα από τις συνθήκες που ο ίδιος προνοεί ή η φύση μέσα από την ευθύνη που της έχει ανατεθεί. Αυτός είναι ένας άλλος λόγος που η Εκκλησία μας αρνείται την καύση των νεκρών. Αφήνει στη φύση να αναλάβει την ευθύνη της φθοράς του σώματος. Δεν το καίει, αλλά το αφήνει να σβήσει. Αυτό σημαίνει ότι από τη στιγμή που η φύση επιτρέπει να μείνει κάποιο υπόλειμμα, αυτό έχει το λόγο του.Όταν και η ΄φυση αρνείται την ολοσχερή διάλυσή του ανθρωπίνου σώματος, τότε η νομοθετημένη καύση του δεν είναι πράξη επιλήψιμης βίας;


Οι νεκροί δεν είναι "πεθαμένοι" αλλά κεκοιμημένοι. Τοποθετούνται με σεβασμό στον τάφο, στραμμένοι προς ανατολάς με την προσδοκία της αναστάσεώς τους. Η Εκκλησία συνειδητά αρνείται τον όρο "νεκροταφεία" και επιμένει στον όρο "κοιμητήρια". Και το κάνει αυτό όχι για λόγους ψυχολογικού -για να μην αγριεύουμε- αλλά για λόγους καθαρά πνευματικούς: νεκρός δεν σημαίνει τελειωμένος (που έχει τελειώσει) αλλάτετελειωμένος (που έχει τελειωθεί). Τέλος δεν σημαίνει λήξη, αλλά τελείωση. Τα οστά των νεκρών αποτελούν ανάμνηση της παρελθούσης ζωής τους, ενθύμηση της παρούσης καταστάσεως τους, αλλά και υπόμνηση της μελλούσης προοπτικής μας. Αυτά με κανένα νόμο δεν καίγονται.

Η Εκκλησία δεν τιμά το σώμα και χωριστά την ψυχή, αλλά τον σύνδεσμο των δυό, τον άνθρωπο ως όλον. Στον κίνδυνο να ξεχαστεί ο άνθρωπος, επειδή δεν φαίνεται η ψυχή του, διατηρούμε το σώμα, που δεν μας την θυμίζει μόνο όταν λειτουργεί αλλά και όταν απλά υπάρχει. Η οριστική καταστροφή του σώματος, η καύση του, δεν είναι καύση νεκρού ανθρώπου -κάτι που καίγεται - αλλά προσπάθεια καύσης της ζωντανής ψυχής του,κάτι που δεν καταστρέφεται.

Η ψυχή ζει. Αυτό φαίνεται από το ότι τα λείψανα έχουν ζωή όχι βιολογική βέβαια αλλά κάποιας μορφής πνευματική, που όμως διαπιστώνεται. Όταν έχουμε άτομα που η βίωσή τους της πνευματικής πραγματικότητος ήταν τόσο έντονη ώστε και από τότε που ζούσαν εν χρόνω την παχύτητα αυτού του κόσμου, αυτά να λειτουργούν στις συχνότητες του άλλου, τότε ο θάνατός τους είναι κοίμηση που αποτυπώνεται στα λείψανά τους. Είναι πολύτιμη εμπειρία της Εκκλησίας, διαρκώς επαληθευόμενη, ότι πλείστα όσα εξ αυτών εμφανίζουν ιδιάζουσα χάρι. Είναι γνωστό ότι συχνά τα λείψανα των αγιορειτών μοναχών αλλά και των άλλων εξαγιασμένων ανθρώπων που η ζωή τους τίμησε το σώμα και η ψυχή τους φανέρωσε μεγαλύτερη ευρωστία και ζωτικότητα από αυτό, διατηρούν μια εντυπωσιακή ευκαμψία για ώρες μετά θάνατον. Δεν κοκαλώνουν!

Αλλά και η αποδεδειγμένη ευωδία, το κέρινο χρώμα τους, η θαυματουργική χάρι τους ή η φυσική αφθαρσία ολόσωμων αγίων, στοιχεία ασυνήθη και φυσικώς ανεξήγυτα, είναι αναμενόμενα φαινόμενα της πνευματικής πραγματικότητος. Αυτά τα λείψανα, για την ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση και συνείδηση, αποτελούν περιουσία πολυτιμότερη και από τη διδασκαλία της θησαυρούς αναγκαιότερους και από τα σκεύη της. Στα λείψανα των μαρτύρων της εδράζονται οι άγιες τράπεζες της. Αν αυτά κάψει θα έχει ήδη θυσιάσει τα ιερά θυσιαστήριά της θαέχει καταστρέψει τα ζωτικά σπλάχνα της.

Αν μας ρωτούσαν πως θα προτιμούσαμε να φύγει απ΄αυτόν τον κόσμο κάποιος δικός μας:από εγκεφαλική αποπληξία, από καρδιακή ανακοπή, με παραμορφωτικά εγκαύματα, ή να αποτεφρωθεί από ανάφλεξη και πυρκαγιά, έχω την εντύπωση πως ο τραγικότερος τρόπος θα ομολογούσαμε πως είναι ο τελευταίος.

Είναι φυσικό στον άνθρωπο, όταν αποχαιρετά τον άνθρωπό του, να θέλει να αντικρύσει για τελευταία φορά την οικεία σ΄αυτόν όψη και όχι το αποτρόπαιο κατάντημά του σε απάνθρωπη, ανοίκεια και απρόσωπη στάχτη. Η λεπτή αγάπη των στιγμών εκείνων εκφράζεται ως ανάγκη να αγκαλιάσει κανείς, να φιλήσει, να χορτάσει το βλέμμα του, να εκδηλωθεί τρυφερά πάνω στο άψυχο σώμα. Αν μας πληγώνει η βία της φύσεως, πώς εμείς επιλέγουμε τη βία του αυτεξουσίου μας; Όταν κάτι είναι πολύτιμο και το χάνουμε, προσπαθούμε να κρατήσουμε όσο περισσότερο απ΄αυτό μπορούμε. Ποτέ δεν νομοθετούμε τη βίαιη μείωση του τελευταίου ανεκτίμητου υπολείμματός του.

Η απόφαση ότι δεν έχουμε χώρο στα κοιμητήριά μας ισοδυναμεί με προσβολή.Αν δεν έχουμε, να δημιουργήσουμε χώρο. Η αγάπη δημιουργεί και χώρο και προϋποθέσεις. Η χρηστική ανάγκη ποτέ δεν είναι ουσιαστική και πάντα πιστοποιεί τη στενότητα του καρδιακού χώρου.Η ανάγκη του σεβασμού είναι πολύ μεγαλύτερη γι΄αυτόν που τον εκχωρεί παρά γι΄αυτόν που αποδέχεται.

Ετσι που βαδίζει η κοινωνία μας δεν θα έχει μονον έλλλειψη χώρου, αλλά και ανθρώπους δεν θα βρίσκει για να θάψουν, ίσως και να κάψουν, τους νεκρούς της. Στο απέραντο γηροκομείο του "πολιτισμένου" κόσμου μας, όπου οι νέοι τείνουν να γίνουν πολύ λιγότεροι από τους ηλικιωμένους και οι γεννήσεις πολύ πιο σπάνιες από τους θανάτους, θα υπάρχουν νεκροί και όχι νεκροθάφτες.Αντί να ενδιαφέρεται η κοινωνία μας για την αρχή της ζωής, π.χ. το δημογραφικό πρόβλημα, υπεραπασχολείται με το τέλος, την καύση. Η ίδια νοοτροπία που αποφεύγει, τη γέννηση, δηλαδή τη ζωή, αυτή που απορρίπτει και τους γέρους, αυτή που προτείνει την ευθανασία, αυτή που η ίδια δεν αντέχει και τους νεκρούς αρνείται τη δημιουργία και επιλέγει την καύση. Αυτή υπογράφει το οριστικό τέλος του τέλους το τέλος του σκοπού το τέλος του ανθρώπου.


Η κοινωνία με την καύση των νεκρών προσυπογράφει το δικό της τέλος. τον μηδενισμό της. Μια κοινωνία που δεν αντέχει τον άνθρωπο ούτε στην ασθένειά του, ούτε στην αδυναμία του, ούτε στον θάνατό του, μια κοινωνία που καίει τους νεκρούς της, μια κοινωνία που καταστρέφει και την ανάμνηση της ζωής και την ενθύμηση των μελών της -αυτό είναι τα λείψανα- μια κοινωνία που κάνει την αρχή του ανθρώπου τεχνητή και μηχανική και το τέλος του οριστικό και αμετάκλητο, μια κοινωνία που αρνείται την πνοή του αιώνιου και εγκλωβίζεται στην ασφυξία του εφήμερου, τι σχέση μπορεί να έχει αυτή η κοινωνία με τη ζωή; Ακόμη και οι άθεοι υπογράμμιζαν την ανάμνηση των επίγειων θεών τους με ταριχεύσεις των σωμάτων τους (περίπτωση Λένιν) ή όπου αυτό δεν ήταν δυνατόν με κατασκευές αγαλμάτων και ψεύτικων ομοιωμάτων.

Κατόπιν τούτων, δεν είναι ότι δεν της επιτρέπεται, αλλά η Εκκλησία αδυνατεί και αρνείται να δεχθεί μια απλά χρηστική και καθόλου πειστική λύση ελάσσονος πρακτικής βαρύτητος και να θυσιάσει το βίωμα του σεβασμού της στη θεϊκότητα του προσώπου του κάθε ανθρώπου, πολλώ μάλλον του ανθρώπου που αυτή βάφτισε στη κολυμβήθρα της τιμώντας ταυτόχρονα και την ψυχή και το σώμα του. Το μείζον δεν μπορεί να υποταχθεί στο έλασσον. Είναι αδύνατον όποιος πιστεύει στην Εκκλησία και αποδέχεται την πρόταση ζωής της, όποιος ζει την πραγματικότητα της ψυχής, όποιος σέβεται τον άνθρωπο να μην τιμά και το σώμα. Το σώμα χρήζει μεγαλύτερης τιμής και σεβασμού από την κοινωνία μετά θάνατον απ' όση περιποίηση και προστασία δέχθηκε από τον ίδιο τον άνθρωπο κατά τη διάρκεια της ζωής του.

τροκτικο

[linos teris]

Σεβαστη η γνωμη του πατερ αλλα τι γινετε μετα τα 3 χρονια που συνηθως τους ξεθαβουνε και τους βαζουν στα οστεοφυλακια?Εχουν κει εκει στραμενη την κεφαλη τους προς ανατολας και αναμενουν ανασταση νεκρων?Δηλαδη οσοι νεκροι εχουν καει τοσα χρονια στο εξωτερικο δεν θα αναστηθουν την στιγμη της κρισης?

Μεσαιωνας και ακομα παραπισω.

[Πουτανγαμών Β']

Εγώ είμαι υπέρ της ελευθερίας του μελλοθάνατου να αποφασίσει ο ίδιος τί προτιμάει.
Προσωπικά προτιμώ ταφή στη γη με όλους τους παραδοσιακούς τρόπους (καλό θα ήταν να αργήσει όμως κάποια χρονάκια  #@lo  )

[Altec]

Υπέρ της καύσης νεκρών αλλά μόνο για τους ετερόδοξους η Εκκλησία
Πρώτη καταχώρηση: Τετάρτη, 12 Μαΐου 2010, 16:12


Το θέμα της καύσης των νεκρών απασχόλησε τη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, η οποία επανέλαβε την προηγούμενη απόφασή της σύμφωνα με την οποία:

1. Για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς η Εκκλησία γνωρίζει ως μοναδικό τρόπο αποσυνθέσεως του νεκρού σώματος την ταφή και

2. Η Εκκλησία δεν έχει αντίρρηση για την καύση των νεκρών για τους ετεροδόξους και ετεροθρήσκους.

Για να αντιμετωπίσει τυχόν ειδικές περιπτώσεις, η Ιεραρχία έδωσε το ελεύθερο στους Μητροπολίτες να κρίνουν και να αποφασίζουν για την Επαρχία τους ενώ για να τους διευκολύνει, ειδική επιτροπή θα καθορίσει κάποιους βασικούς κανόνες.

Η Ιεραρχία αποφάσισε, επίσης, να άρει το επιτίμιο της ακοινωνησίας που είχε επιβληθεί στον Μητροπολίτη πρώην Αττικής και Μεγαρίδος, Νικόδημο Γκαντζιρούλη, με τις εξής προϋποθέσεις :

α) Το επιτίμιο αίρεται από της σήμερον (ex nunc) και όχι αναδρομικώς.

β) Δεν θίγονται οι έως σήμερα επελθούσες έννομες συνέπειες.

γ) Ο Μητροπολίτης θα αναγνωρίσει το διαμορφωθέν και υφιστάμενο νομοκανονικό καθεστώς των τεσσάρων Ιερών Μητροπόλεων.


Μην χαθουν και τα πελατακια.. !*to Οι αλλοθρησκοι να καουν στο πυρ το εξωτερο

[Tomito]

Noμίζω ότι το νομοσχέδιο αναφέρει ότι η καυση θα επιτρέπεται μόνο αν η θρησκεία που ασπαζόταν ο νεκρός το επιτρέπει, κατά συνέπεια δεν θα μπορούν οι χ.ο να αποτεφρώνονται αν πρώτα δεν εχουν δηλώσει ότι δεν είναι...

[teras1956]

Εγώ είμαι υπέρ της ελευθερίας του μελλοθάνατου να αποφασίσει ο ίδιος τί προτιμάει.
Προσωπικά προτιμώ ταφή στη γη με όλους τους παραδοσιακούς τρόπους (καλό θα ήταν να αργήσει όμως κάποια χρονάκια  #@lo  )

παραδοσιακούς τρόπους?? προφανώς εννοείς ταρίχευση και μετά σε πυραμίδα...

θα κανονίσουμε να χτίσουμε μιά .. διάλεξε σε ποιανού στούντιο την ταράτσα θέλεις να είναι....  !*to  !*to  !*to  !*to

[Πουτανγαμών Β']

Υπέρ της καύσης νεκρών αλλά μόνο για τους ετερόδοξους η Εκκλησία
Μην χαθουν και τα πελατακια.. !*to Οι αλλοθρησκοι να καουν στο πυρ το εξωτερο

Α όχι, ένα λεπτό... Από τη στιγμή που ένα θρησκευτικό δόγμα έχει κάποιες θεωρίες και κάποιες πρακτικές , οφείλει αυτός που θέλει να αποτεφρωθεί να συμμορφωθεί με αυτές. Δεν μπορείς να τα έχει και τα δύο... Και αφού συνήθως όσοι θέλουν την αποτέφρωση δεν είναι χριστιανοί γιατί επιθυμούν ντε και καλά την θρησκευτική εξόδιο ακολουθία ενός συγκεκριμένου δόγματος ?
Ας κάνουν πολιτική κηδεία

[Πουτανγαμών Β']

παραδοσιακούς τρόπους?? προφανώς εννοείς ταρίχευση και μετά σε πυραμίδα...

θα κανονίσουμε να χτίσουμε μιά .. διάλεξε σε ποιανού στούντιο την ταράτσα θέλεις να είναι....  !*to  !*to  !*to  !*to

Αααααααααααααααααααααχαχαχαχα
Μου'πεσε ο καφές στο πληκτρολόγιο ρε...  

[Altec]

Α όχι, ένα λεπτό... Από τη στιγμή που ένα θρησκευτικό δόγμα έχει κάποιες θεωρίες και κάποιες πρακτικές , οφείλει αυτός που θέλει να αποτεφρωθεί να συμμορφωθεί με αυτές. Δεν μπορείς να τα έχει και τα δύο... Και αφού συνήθως όσοι θέλουν την αποτέφρωση δεν είναι χριστιανοί γιατί επιθυμούν ντε και καλά την θρησκευτική εξόδιο ακολουθία ενός συγκεκριμένου δόγματος ?
Ας κάνουν πολιτική κηδεία

Δεν διαφωνω.
Απλα πιστευω στην ελευθερια του ατομου ως προς την ταφη του....
Προσωπικα δεν πιστευω στην μεταθανατο ζωη και δεν προσδωκω ανασταση νεκρων...
Ειμαι πιο light στα χριστιανικα ηθη και εθιμα.

[Πουτανγαμών Β']

παραδοσιακούς τρόπους?? προφανώς εννοείς ταρίχευση και μετά σε πυραμίδα...

θα κανονίσουμε να χτίσουμε μιά .. διάλεξε σε ποιανού στούντιο την ταράτσα θέλεις να είναι....  !*to  !*to  !*to  !*to

Α και που'σαι... Πρέπει να θαφτούν ζωντανές μαζί μου 50 γυναίκες να μου κάνουν συντροφιά στην άλλη ζωή... Πάει η Λίντα και η Σαμπρίνα  !*to  !*to  !*to

[daniel]

Για τουs ....ετεροδοξουs και αλλοθρησκουs.................Θα μαs ......καταραστουν βρε οι παπαδεs
Εξορκισμο θα μαs κανουν.................Χανουν τοσα λεφτα

[Heelover]

Ο καθένας όπως επιθυμεί!!!! Απλά πράματα!!!!!

[valery]

Ο καθένας όπως επιθυμεί!!!! Απλά πράματα!!!!!

&@th