Λογοτεχνία

[Biker]

Απαπαπαπα ???? ??? Κρίστυ μου! Τι'ν' τούτος!!!
Βρε Biker, δε φτάνει που έκατσα και αντέγραφα από το βιβλίο διότι δεν το βρήκα online, με μαλώνεις κιόλας!!
Αντέγραφα στα γρήγορα με τυφλό σύστημα (   ##sl  ) γιατί είχα ραντεβού στο έβδομο συννεφάκι και όταν το έγραψα ούτε το κοίταξα!

Αλλά τώρα επειδή μου την είπες θα σου την πω κι εγώ!!!!!

ό,τι
Τόσο μικρή αλλά τόσο σπαστική λεξούλα  "!*to"

ό,τι = οτιδήποτε (επίρρημα)
ότι = πως (ειδικός σύνδεσμος)

Άρα εσύ εδώ ήθελες να γράψεις
Το ξέρω ότι ΔΕΝ το προσεξες και ότι ΔΕΝ φταις εσύ !


Τελικά νομίζω μπορώ να κρατήσω το ΟΧΙΑ "!*to" "!*to" "!*to" "!*to" "!*to" "!*to"

E , λοιπόν ............

Σ Υ Γ Χ Α Ρ Η Τ Η Ρ Ι Α ! ! !  "!@#h" "!@#h" "!@#h" "!@#h" "!@#h" "!@#h" "!@#h" "!@#h" "!@#h" "!@#h"




















...λες να μην τό'χα προσέξει ;  ";)"

Eάλω το αλάθητο του biker !
Μπράβο ΟΧΙΑ !
Τα λέμε ΠΟΛΥ αργοτέρως ...
 "!@#h" "!@#h" "!@#h"

[talos43]

εγώ εάλω την παρθενιά του τάλω...


 "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb"

πήραν την πόλη πήραντη......
πήραν την παρθενιά μου......
γει'α σου περσόνα πορθητή....με την μπομπάρδα σου....... "!*to" "!*to" "!*to" "!*to" "!*to" "!*to" "!*to" "!*to"

[OXIA]

Ξανά από το Λύκο της Στέπας...


Μία από τις χαρακτηριστικές τάσεις του Λύκου της Στέπας ήταν το νυχτοπερπάτημα. Το πρωινό ήταν μια μίζερη ώρα γι' αυτόν. Το φοβόταν και ποτέ δεν του βγήκε σε καλό. Κανένα πρωινό της ζωής του δε βρέθηκε σε καλή διάθεση, ποτέ δεν έκανε κάτι αξιόλογο προτού μεσημεριάσει, δεν είχε ποτέ μια ευτυχισμένη σκέψη στη διάρκεια του πρωινού ούτε και μπόρεσε ποτέ να προσφέρει κάποια ευχαρίστηση στον εαυτό του ή στους άλλους. Καθώς προχωρούσε το απομεσήμερο, άρχιζε σιγά σιγά να θερμαίνεται και να ζωντανεύει και μοναχά όταν ερχόταν το βράδυ γινόταν παραγωγικός, δραστήριος και μερικές φορές, στις καλές του μέρες, έλαμπε από χαρά. Απ' αυτή την ιδιομορφία του πήγαζε κι η ανάγκη του για μοναχικότητα και ανεξαρτησία. Κανείς δεν είχε τόσο πάθος και τόση λαχτάρα για ανεξαρτησία όσο αυτός. Στα νιάτα του, όταν ήταν φτωχός και δυσκολευόταν να κερδίσει το ψωμί του, προτιμούσε να πεινάει και να φοράει σκισμένα ρούχα παρά να διακινδυνέψει τα στενά όρια της ανεξαρτησίας του. Ποτέ δεν ξεπούλησε τον εαυτό του για το χρήμα, την άνετη ζωή, για τις γυναίκες ή τους ισχυρούς. Και εκατοντάδες φορές είχε αρνηθεί εκείνα που στα μάτια του κόσμου θα του έδιναν προνόμια και ευτυχία, προκειμένου να περιφρουρήσει την ελευθερία του. Η πιο δυσάρεστη και μισητή ιδέα γι' αυτόν ήταν να πρέπει να πηγαίνει κάθε μέρα σε κάποιο γραφείο, να προσαρμοστεί στη ρουτίνα και να υπακούει στους άλλους. Μισούσε όλα τα είδη γραφείου, δημόσια ή εμπορικά, όπως μισούσε το θάνατο κι ο χειρότερος εφιάλτης του ήταν ο περιορισμός σε κάποιο στρατώνα. Έκανε ό,τι μπορούσε - πολλές φορές με μεγάλες θυσίες - για ν' αποφύγει τέτοιες καταστάσεις. Εκεί βρισκόταν η δύναμή του κι η αρετή του. Σ' αυτό το σημείο, κανείς δεν μπορούσε ούτε να τον κάμψει ούτε να τον δωροδοκήσει. Σ' αυτό το σημείο ο χαρακτήρας του ήταν σταθερός και ακλόνητος. Μόνο που αυτή η αρετή τον έδενε πιο σφιχτά με τη μοίρα του, τη μοίρα της οδύνης.

Γινόταν λοιπόν, ό,τι γίνεται με όλους: εκείνο που αγωνιζόταν να πετύχει με το βαθύτερο και επίμονο ένστικτό του το πετύχαινε, μα το πετύχαινε περισσότερο απ όσο χρειαζόταν να'ναι καλό. Στην αρχή ήταν τ' όνειρό του κι η ευτυχία του, μα στο τέλος γινόταν η πικρή του μοίρα. Τον άνθρωπο της δύναμης τον καταστρέφει η δύναμη, το άνθρωπο του χρήματος το χρήμα, το δουλοπρεπή η δουλοπρέπεια, τον κυνηγό της ηδονής η ηδονή. Κατάφερε το σκοπό του. Έγινε ακόμα πιο ανεξάρτητος. Δε δεχόταν διαταγές από κανέναν και έφτιαξε έτσι τη ζωή του που δεν ταίριαζε παρά μόνο σ' αυτόν. Μόνος κι ανεξάρτητος, εκείνος αποφάσιζε τι να κάνει και τι να μην κάνει. Γιατί κάθε δυνατός άνθρωπος πετυχαίνει εκείνο που μια γνήσια παρόρμηση τον κάνει ν' αποζητά. Στο αποκορύφωμα όμως της ελευθερίας που είχε αποκτήσει, ο Λύκος της Στέπας, συνειδητοποίησε ξαφνικά πως αυτή η ελευθερία ήταν θάνατος και πως είχε βρεθεί ολομόναχος. Ο κόσμος μ' έναν παράδοξο τρόπο τον είχε αφήσει στην ησυχία του. Οι άλλοι άνθρωποι δεν τον απασχολούσαν πια. Δεν τον απασχολούσε πια ούτε ο εαυτός του. Σιγά σιγά άρχισε ν' ασφυκτιά μέσα σ' αυτή την αραιή ατμόσφαιρα της απομάκρυνσης και της μόνωσης. Γιατί τώρα δεν ήταν πια επιθυμία του και σκοπός του να είναι μόνος κι ανεξάρτητος, μα είχε γίνει πια μοίρα του και καταδίκη του.

[ΟΜΟΝΟΙΑΚΟΣ]

Προτείνω Max Brooks. Εκτός απο το κωμικό στοιχείο που έχουν τα βιβλία του, είναι οι απόλυτοι οδηγοί επιβίωσης ακόμα και σε περίπτωση πυρηνικού ολέθρου!

[Pitsirikos1]

Ένα απόσπασμα, από ένα θεατρικό που μόλις διάβασα με τίτλο ""Sueno del Mar""..., που μ' άρεσε και λέω να το παραθέσω...

Θ: Δε μου λες, θα πήγαινες μαζί της;
Δ: Τι;
Θ: Λέω, σκέφτομαι δηλαδή…να…αν σου είχα δώσει εκείνο το ραβασάκι, θα πήγαινες μαζί της; Για την Ιταλίδα μιλάω.
Δ: Δηλαδή;
Θ: πώς αλλιώς να στο πω; Δεν καταλαβαίνεις κιόλας απ’αυτά…Θέλω να πω θα επιδίωκες τη συντροφιά της; Σαν άντρας…
Δ: (Απότομα) Μα πήγα μαζί της…να…κοίτα…εκεί…κάτω από το μοναδικό δένδρο αυτής εδώ της πανέμορφης παραλίας ένα απογευματάκι…σαν και τώρα ήτανε κάπως…ήρθαμε εδώ και βγάλαμε τα μάτια μας. Που να στα λέω! Ακόμη και θεατές είχαμε! Μετά μπήκαμε στη θάλασσα και κάναμε μπάνιο…κολυμπήσαμε σαν μανιακοί μέχρι την απέναντι παραλία…
Θ: Μου έχει συμβεί και μένα έτσι…με θεατές.
Δ: Εσύ μόνο έτσι μπορείς.
…………………………………………………

Δ: (Προκλητικός) Καλά η τύπισσα από τη Ρώμη ήταν φοβερή! Το απόκρυφο τρίχωμά της καλοξυρισμένο σε σχήμα καρδιάς, όλα τα νύχια βαμμένα στο κόκκινο της φωτιάς και το κορμί της λες και το είχε περάσει ολόκληρο με αρωματικό λάδι…γλιστρούσε…
Θ: …αλλά εσύ τα κατάφερες, ε;
Δ: (Πίνει. Δεν απαντά)

[Altec]

Ο Μαύρος Πύργος Ι, Ο Τελευταίος Πιστολέρο 
http://www.bell.gr/bookPhotos/384bt027.jpg"" width=152 height=233>

Ο Μαύρος Πύργος ΙΙ, Το Κάλεσμα των Τριών
http://www.bell.gr/bookPhotos/384bt027.jpg"" width=152 height=233]http://www.bell.gr/bookPhotos/385028T.jpg[/img]

Ο Μαύρος Πύργος ΙΙΙ, Οι Ρημαγμένοι Τόποι
http://www.bell.gr/bookPhotos/384bt027.jpg"" width=152 height=233]http://www.bell.gr/bookPhotos/391035T.jpg[/img]

[Altec]

  Ο Μαύρος Πύργος IV, Ο Μάγος και η Γυάλινη Σφαίρα 
http://www.bell.gr/bookPhotos/393bt039.jpg"" width=152 height=233>

Ο Μαύρος Πύργος V, Οι Λύκοι της Κάλα
http://www.bell.gr/bookPhotos/393bt039.jpg"" width=152 height=233]http://www.bell.gr/bookPhotos/460048T.jpg[/img]

Ο Μαύρος Πύργος VI, Το Τραγούδι της Σουζάνας
http://www.bell.gr/bookPhotos/393bt039.jpg"" width=152 height=233]http://www.bell.gr/bookPhotos/482050T.jpg[/img]

Ο Μαύρος Πύργος VII: Ο Μαύρος Πύργος
http://www.bell.gr/bookPhotos/393bt039.jpg"" width=152 height=233]http://www.bell.gr/bookPhotos/616055.jpg[/img]

[vzls]

http://www.kedrosedu.com/content/content/data/upimages/h%20anazitisi.jpg[/img]

[ΟΜΟΝΟΙΑΚΟΣ]

Απλά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ βιβλίο μόνο για τους γνώστες. το έχω ξεζουμίσει!

http://www.vintagetechnology.co.uk/0470294191.jpg"" width=300 height=394>

[Biker]

- Τους έχετε δει πως μπαίνουν ; ... με ρώτησε μεμιάς , αλλά έδωσε την απάντηση
μόνη της :  Β΄Η που πάνε ξυστά στον τοίχο σαν τα σαυρίδια  , ή που περπατάνε άκρη άκρη στο πεζοδρόμιο , τάχατες άσχετοι , κοιτάζοντας αλλού , και άξαφνα δίνουν μιά βουτιά γιά την πόρτα , σαν τα καταδιωχτικά που πέφτουν γιά τον στόχο . Είναι να γελάς ! Τέλοσπάντων ! Γιά να ξαναγυρίσουμε , όμως , σους οίκους ανοχής , φανταστείτε ότι κοτζάμ Κολωνάκι έχει όλο κι'όλο ένα αναγνωρισμένο σπίτι . ΒΆλλο αν δουλεύουν και δύο και τρεις αδήλωτοι οίκοι κι'άν στην περιοχή εκείνη , ανάβουν τα πεζοδρόμια απ'αυτές που κάνουν πεζοδρόμιο !


...


 - Ξυπνάει μιά γυναίκα , δηλαδή , ένα πρωΐ , αποφασίζει να κάνει αυτό το βήμα και πάει η ίδια να δηλώσει το επάγγελμα που σκοπεύει να ασκήσει , ή , αφού έχει δουλέψει παράνομα επί ένα χρονικό διάστημα , της επιβάλλουν οι  αρχές να νομιμοποιήσει το επάγγελμα της ;
 - Πρώτα απ'όλα το Κράτος ΔΕΝ μας παραδέχεται σαν επαγγελματίες , αλλά αυτό ας το κουβεντιάσουμε μιά άλλη ώρα γιατί είναι μιά πολύ μεγάλη ιστορία . Όσο γιά κείνο που με ρωτήσατε : Γιά να μπει μιά γυναίκα στο επάγγελμα , πρέπει να έχει εκπορνευτεί από πριν , μου απάντησε σταράτα . Κι'έπειτα , αν δεν φοβάται τίποτα , παρουσιάζεται μόνη της , όπως το έκανα κι'εγώ , που πήγα κι'είπα : << Κύριοι , χαρακτηρίστε με ! >> Αυτό !

 - Στο τμήμα της περιφερείας σας πήγατε ;

 - Όχι , στην Ασφάλεια , στν Λ. Αλεξάνδρας . Αλλά στην αρχή σε διώχνουν , σου κάνουν τον δύσκολο , δεν σε χαρακτηρίζουν .

 - Προσπαθούν να σε πείσουν να αποφύγεις την ρετσινιά ! Έτσι λένε , τουλάχιστον !
Αλλά αν σε δουν αποφασισμένη , περιμένουν να βγεις να δουλέψεις παράνομα , να σε βουτήξουν , να σε πάνε κρατητήριο και να σου αποσπάσουν την ομολογία ποιός σε έβγαλε στο κουρμπέτι !

 - Ο πραγματικός όμως μπελάς είναι ότι μας εξετάζουν μαζί με τις << χειρουργημένες >> που λέμε , πρόσθεσε . Τους έχουμε θερμοπαρακαλέσει , μέχρι και διαβήματα κάναμε , γιά να μας χωρίσουν , αλλά αυτοί πέρα βρέχει ! Όπου δεν τους βολεύει παριστάνουν τους κουφούς .




Διάλογος με την ΒΆννα !
Αμαλία Μεγαπάνου - Καραμανλή

Libro

Αθήνα 1988 !

... επειδή το μπουρδελίζειν , κοινωνείν τε και επικοινωνείν εστί !

[vothros]

http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=100465


Η κυρία Μέηγκαν κοίταξε αόριστα κατά την εξοχή. Μίλια το λευκό μπαμπάκι, που λαίμαργα απομυζούσε τη ζωή από το χώμα και το είχε αφήσει τώρα σαν αφυδατωμένη γριά, που κάποτε όσα παιδιά ανάθρεψε της ρούφηξαν το γάλα από τα στήθη και όσοι άντρες κοιμήθηκαν μαζί της της μάλαξαν το κορμί, και τώρα τα στήθη της κρέμονται σαν χαρούπια στην καλοκαιρινή κάψα και τα κάτισχνα μέλη της κρέμονται κάτω από την πρησμένη της κοιλιά. Η κυρία Μέηγκαν δεν ήτανε σαν το χώμα, ήτανε σαν το μπαμπάκι.

[loukritia!]

http://www.ianos.gr/images/titles/0042076.jpg[/img]

http://english.byu.edu/novelinks/Authors/little%20prince%20pix.gifhttp://www.ianos.gr/images/titles/0042076.jpg"" width=207 height=289>

http://www.ianos.gr/images/titles/0042076.jpg[/img]

http://english.byu.edu/novelinks/Authors/little%20prince%20pix.gifhttp://www.ianos.gr/images/titles/0042076.jpg"" width=379 height=475]http://english.byu.edu/novelinks/Authors/little%20prince%20pix.gif[/img]

τα δυο πιο αγαπημενα μου βιβλια...τα λατρευω....

[loukritia!]

http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=100465


Η κυρία Μέηγκαν κοίταξε αόριστα κατά την εξοχή. Μίλια το λευκό μπαμπάκι, που λαίμαργα απομυζούσε τη ζωή από το χώμα και το είχε αφήσει τώρα σαν αφυδατωμένη γριά, που κάποτε όσα παιδιά ανάθρεψε της ρούφηξαν το γάλα από τα στήθη και όσοι άντρες κοιμήθηκαν μαζί της της μάλαξαν το κορμί, και τώρα τα στήθη της κρέμονται σαν χαρούπια στην καλοκαιρινή κάψα και τα κάτισχνα μέλη της κρέμονται κάτω από την πρησμένη της κοιλιά. Η κυρία Μέηγκαν δεν ήτανε σαν το χώμα, ήτανε σαν το μπαμπάκι.

δε το εχω διαβασει αλλα ο ουιλιαμς γραφει εκπληκτικα οποτε αφου το προτεινεις κ συ...θα το παρω... ";)" ";)" ";)" ";)" ";)"

[Biker]

http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=75309

όπως επίσης

http://news.pathfinder.gr/culture/books/302389.html

 "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb"

[vothros]

http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=75309

όπως επίσης

http://news.pathfinder.gr/culture/books/302389.html

 "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb" "*&hdb"

μορφοτιρα μονο εσι και η εχιδνα